تاثیر فلزات سنگین بر شاخص های جوانه زنی و قدرت بذر ذرت تحت شرایط آزمایشگاهی

به منظور مطالعه تأثیر فلزات سنگین بر جوانه­زنی ذرت آزمایشی به صورت طرح کاملاً تصادفی در سال 1391 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل فلزات سنگین نیترات بیسموت (bismuth)، نیترات کادمیوم (cadmium) و نیترات سرب (pbno3) در غلظت­های 50، 200، 350، 500 و 1000 میلی­گرم بر لیتر بود. نتایج نشان داد، فلزات سنگین در سطح 1 درصد بر جوانه­زنی و قدرت بذر ذرت تأثیر معنی­داری داشت. سطوح پایین فلزات موجب افزایش درصد جوانه­زنی (از 93% به 98% در نیترات سرب و از 93% به 97% در نیترات بیسموت و از 94% به 96% در کادمیوم) و قدرت بذر (از 1200 به 1606 در نیترات بیسموت و از 1568 به 1592 در نیترات سرب) شده ولی سطوح بالا سبب کاهش مقدار آن ها شد. در بین شاخص­های سرعت جوانه زنی تنها ضریب سرعت جوانه­زنی (cvg) در سطح 5 درصد و سرعت جوانه­زنی روزانه (dgs) در سطح 1 درصد و در بین شاخص های زمان جوانه زنی متوسط زمان جوانه­زنی (mtg)، در سطح 5 درصد و متوسط زمان جوانه­زنی روزانه (mdg) و متوسط زمان لازم برای رسیدن به 90 درصد جوانه­زنی در سطح 1 درصد تحت تأثیر فلزات سنگین قرار گرفت. با افزایش غلظت فلزات سنگین cvg، r50، mdg کاهش و dgs، mtg و d90 افزایش یافتند. یکنواختی جوانه زنی (cu) تنها صفتی است که در بین شاخص های کیفیت جوانه زنی تحت تأثیر فلزات سنگین قرار گرفت و با افزایش غلظت فلزات عدد یکنواختی افزایش یافته که این نشان دهنده کاهش یکنواختی است. معادلات رگرسیونی نیز نشان داد تغییرات dgs، mtg، d90 و cu با درصد جوانه­زنی و قدرت بذر معنی­دار بود؛ و تغییرات dgs و mdg بیش ترین سهم را در پیش بینی قدرت و درصد جوانه­زنی به خود اختصاص داد که نشان دهنده نقش بهتر این صفات در تعیین و ارزیابی قدرت بذر ذرت است.